Ponoć wprawiony znawca instrumentów dętych potrafi poznać dobrego muzyka po tak zwanym zadęciu. Innymi słowy, po pierwszych dźwiękach często już wie, z jakim tworem ma do czynienia i czy jest on w ogóle warty uwagi. Podobna sytuacja jest z koneserami NES-owych gier video – już często po samym intro (a nie był to w owym okresie wcale standard) oraz pierwszych akordach 8-bitowej ścieżki dźwiękowej można poznać, że odpaliło się właśnie tytuł wybitny.
Cześć! W końcu nadszedł czas, abyśmy zaprezentowali Wam trzy zwycięskie recenzje z naszego ostatniego konkursu. Zaczynamy z grubej rury, bo oto przed Wami tekst, który uznaliśmy za ten najlepszy – recenzja portu „Tekken 2” autorstwa Mateusza Wrzoska. Życzymy przyjemnego czytania.
Załoga Contrabanda.eu
Wideorecenzje słabych gier retro nie tracą na popularności. Ba, nadal są głównym medium które (o, ironio!) zachęca ludzi do zainteresowania się starymi grami. Podobnie było z niżej podpisanym, który niemal osiem lat temu dzięki swym kuzynom pierwszy raz zobaczył Angry Video Game Nerda. Kolejne młode pokolenia przyciągane są twórczością JonTrona i jemu podobnym.
Nie ma chyba lepszego uczucia, niż odkrywanie „nowych”, wspaniałych gier, sprzed… niemal 30-tu lat. Taką radość jest mi ostatnio dane odczuwać, gdy zasiadam przed konsolą i odpalam produkcję autorstwa Namco/Bandai, czyli „Dragon Spirit”.
Wydaje mi się, że wszyscy wiemy, a przynajmniej powinniśmy wiedzieć, co to jest Pegasus, jak wygląda i skąd się wziął. To, że początek lat dziewięćdziesiątych był dla wielu z nas magicznym okresem poznawania cudownego świata gier wideo, również nie wymaga komentarza. Konsola sprowadzana z dalekiego Tajwanu i dystrybuowana na terenie naszego kraju przez firmę BobMark International, na długie lata, jeśli nie na zawsze zapisała się w pamięci oraz sercu wielu Polaków.
